<$BlogRSDUrl$>

miðvikudagur, maí 19, 2004

Jæja, komin í merastressið aftur eftir forlænget weekend heima á landinu fagra. Það er svolítið yfirþyrmandi að vera lent í annríkinu hér aftur. Búin að skanna grilljón hryssur og taka alls konar sýni auk þess að sæða eina. Og þetta var bara fyrir hádegi. En ég afrekaði það líka að svívirða eina þeirra-reif í sundur á henni meyjarhaftið greyinu. En þetta þurfa þær að láta sig hafa.

Flugið til Glasgow er stysta áætlunarflug sem Flugleiðir bjóða upp á frá Keflavík en samt tókst mér að taka átta klukkustundir í ferðalagið í gær. Og ég var alveg gjörsamlega búin og varla talandi þegar ég kom heim í Liberton House.

Það hefur verið fróðlegt að fylgjast með þróuninni á sjónvarpsdagskrá Flugleiða sem yfir manni dynur í flugi. Þegar þeir voru upp á sitt flottasta, áfengið og smjörið draup af hverju strái buðu þeir líka upp á dýra sjónvarpsþætti og þurftu ekki að hafa nein stór orð um flottheitin. Síðan það var hefur innifalin þjónusta rýrnað með hverju ferðalagi mínu. Mér finnst það bara fínt því maður þarf ekkert að vera að troða í sig kjöti og víni á þessum 2 tímum sem Glasgow flugið tekur. Verra þykir mér að sitja undir sjálfsmæringum Flugleiða sem fjalla um það hvað Saga Class liðið sé í töluðum orðum að setja niður í sig fínan forrétt og hvaða dekur þeirra bíði nú. Og milli þess sem Þórunn Lárusdóttir telur þetta upp á sinni yfirstéttarensku spila þeir óþolandi big band músík. Flugleiðir eru og verða mitt uppáhaldsfyrirtæki!

|